przeżyć

Polish

Etymology

From prze- +‎ żyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpʂɛ.ʐɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛʐɨt͡ɕ
  • Syllabification: prze‧żyć

Verb

przeżyć pf (imperfective przeżywać)

  1. (transitive) to experience
  2. (transitive) to outlive, to survive (live longer than)
  3. (intransitive) to survive

Conjugation
Conjugation of przeżyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przeżyć
future tense 1st przeżyję przeżyjemy
2nd przeżyjesz przeżyjecie
3rd przeżyje przeżyją
impersonal przeżyje się
past tense 1st przeżyłem przeżyłam przeżyliśmy przeżyłyśmy
2nd przeżyłeś przeżyłaś przeżyliście przeżyłyście
3rd przeżył przeżyła przeżyło przeżyli przeżyły
impersonal przeżyto
conditional 1st przeżyłbym przeżyłabym przeżylibyśmy przeżyłybyśmy
2nd przeżyłbyś przeżyłabyś przeżylibyście przeżyłybyście
3rd przeżyłby przeżyłaby przeżyłoby przeżyliby przeżyłyby
impersonal przeżyto by
imperative 1st niech przeżyję przeżyjmy
2nd przeżyj przeżyjcie
3rd niech przeżyje niech przeżyją
passive adjectival participle przeżyty przeżyta przeżyte przeżyci przeżyte
anterior adverbial participle przeżywszy
verbal noun przeżycie

Derived terms
noun

Further reading
  • przeżyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przeżyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.