przebić

Polish

Etymology

From prze- +‎ bić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpʂɛ.bit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛbit͡ɕ
  • Syllabification: prze‧bić

Verb

przebić pf (imperfective przebijać)

  1. (transitive) to pierce
  2. (transitive) to pop, to puncture
  3. (transitive) to trump, to one-up, to raise
  4. (reflexive) to break through, to penetrate
  5. (reflexive) to burst, to blow

Conjugation
Conjugation of przebić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przebić
future tense 1st przebiję przebijemy
2nd przebijesz przebijecie
3rd przebije przebiją
impersonal przebije się
past tense 1st przebiłem przebiłam przebiliśmy przebiłyśmy
2nd przebiłeś przebiłaś przebiliście przebiłyście
3rd przebił przebiła przebiło przebili przebiły
impersonal przebito
conditional 1st przebiłbym przebiłabym przebilibyśmy przebiłybyśmy
2nd przebiłbyś przebiłabyś przebilibyście przebiłybyście
3rd przebiłby przebiłaby przebiłoby przebiliby przebiłyby
impersonal przebito by
imperative 1st niech przebiję przebijmy
2nd przebij przebijcie
3rd niech przebije niech przebiją
passive adjectival participle przebity przebita przebite przebici przebite
anterior adverbial participle przebiwszy
verbal noun przebicie

Further reading
  • przebić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przebić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.