przebyć

Polish

Etymology

From prze- +‎ być.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpʂɛ.bɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛbɨt͡ɕ
  • Syllabification: prze‧być

Verb

przebyć pf (imperfective przebywać)

  1. (transitive) to travel, to traverse
  2. (intransitive) to stay, to reside, to sojourn
  3. (transitive) to undergo, to experience

Conjugation
Conjugation of przebyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przebyć
future tense 1st przebędę przebędziemy
2nd przebędziesz przebędziecie
3rd przebędzie przebędą
impersonal przebędzie się
past tense 1st przebyłem przebyłam przebyliśmy przebyłyśmy
2nd przebyłeś przebyłaś przebyliście przebyłyście
3rd przebył przebyła przebyło przebyli przebyły
impersonal przebyto
conditional 1st przebyłbym przebyłabym przebylibyśmy przebyłybyśmy
2nd przebyłbyś przebyłabyś przebylibyście przebyłybyście
3rd przebyłby przebyłaby przebyłoby przebyliby przebyłyby
impersonal przebyto by
imperative 1st niech przebędę przebądźmy
2nd przebądź przebądźcie
3rd niech przebędzie niech przebędą
passive adjectival participle przebyty przebyta przebyte przebyci przebyte
anterior adverbial participle przebywszy
verbal noun przebycie

Further reading
  • przebyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przebyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.