przeczuć

Polish

Etymology

From prze- +‎ czuć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpʂɛ.t͡ʂut͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ʂut͡ɕ
  • Syllabification: prze‧czuć

Verb

przeczuć pf (imperfective przeczuwać)

  1. (transitive) to forefeel, to presage, to sense

Conjugation
Conjugation of przeczuć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przeczuć
future tense 1st przeczuję przeczujemy
2nd przeczujesz przeczujecie
3rd przeczuje przeczują
impersonal przeczuje się
past tense 1st przeczułem przeczułam przeczuliśmy przeczułyśmy
2nd przeczułeś przeczułaś przeczuliście przeczułyście
3rd przeczuł przeczuła przeczuło przeczuli przeczuły
impersonal przeczuto
conditional 1st przeczułbym przeczułabym przeczulibyśmy przeczułybyśmy
2nd przeczułbyś przeczułabyś przeczulibyście przeczułybyście
3rd przeczułby przeczułaby przeczułoby przeczuliby przeczułyby
impersonal przeczuto by
imperative 1st niech przeczuję przeczujmy
2nd przeczuj przeczujcie
3rd niech przeczuje niech przeczują
passive adjectival participle przeczuty przeczuta przeczute przeczuci przeczute
anterior adverbial participle przeczuwszy
verbal noun przeczucie

Further reading
  • przeczuć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przeczuć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.