przekopać

Polish

Etymology

From prze- +‎ kopać.

Pronunciation
  • IPA(key): /pʂɛˈkɔ.pat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔpat͡ɕ
  • Syllabification: prze‧ko‧pać

Verb

przekopać pf (imperfective przekopywać)

  1. (transitive) to dig up, to turn over, to till (e.g. soil)
  2. (transitive) to dig through, to bore out, to burrow (e.g. a tunnel, a canal)
  3. (transitive, colloquial) to rummage through, to rifle
  4. (reflexive) to dig one's way through

Conjugation
Conjugation of przekopać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przekopać
future tense 1st przekopię przekopiemy
2nd przekopiesz przekopiecie
3rd przekopie przekopią
impersonal przekopie się
past tense 1st przekopałem przekopałam przekopaliśmy przekopałyśmy
2nd przekopałeś przekopałaś przekopaliście przekopałyście
3rd przekopał przekopała przekopało przekopali przekopały
impersonal przekopano
conditional 1st przekopałbym przekopałabym przekopalibyśmy przekopałybyśmy
2nd przekopałbyś przekopałabyś przekopalibyście przekopałybyście
3rd przekopałby przekopałaby przekopałoby przekopaliby przekopałyby
impersonal przekopano by
imperative 1st niech przekopię przekopmy
2nd przekop przekopcie
3rd niech przekopie niech przekopią
passive adjectival participle przekopany przekopana przekopane przekopani przekopane
anterior adverbial participle przekopawszy
verbal noun przekopanie

Derived terms
nouns

Further reading
  • przekopać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przekopać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.