przewalić

Polish

Etymology

From prze- +‎ walić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pʂɛˈva.lit͡ɕ/
  • Rhymes: -alit͡ɕ
  • Syllabification: prze‧wa‧lić

Verb

przewalić pf (imperfective przewalać)

  1. (transitive, colloquial) to knock over, to topple, to fell
  2. (transitive, colloquial) to move, to lug, to shove, to bulldoze
  3. (transitive, colloquial) to lose, to squander
  4. (reflexive, colloquial) to fall over, to topple

Conjugation
Conjugation of przewalić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przewalić
future tense 1st przewalę przewalimy
2nd przewalisz przewalicie
3rd przewali przewalą
impersonal przewali się
past tense 1st przewaliłem przewaliłam przewaliliśmy przewaliłyśmy
2nd przewaliłeś przewaliłaś przewaliliście przewaliłyście
3rd przewalił przewaliła przewaliło przewalili przewaliły
impersonal przewalono
conditional 1st przewaliłbym przewaliłabym przewalilibyśmy przewaliłybyśmy
2nd przewaliłbyś przewaliłabyś przewalilibyście przewaliłybyście
3rd przewaliłby przewaliłaby przewaliłoby przewaliliby przewaliłyby
impersonal przewalono by
imperative 1st niech przewalę przewalmy
2nd przewal przewalcie
3rd niech przewali niech przewalą
passive adjectival participle przewalony przewalona przewalone przewaleni przewalone
anterior adverbial participle przewaliwszy
verbal noun przewalenie

Derived terms
noun
  • przewał

Further reading
  • przewalić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przewalić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.