przeznaczyć

Polish

From prze- +‎ znaczyć.

przeznaczyć pf (imperfective przeznaczać)

(transitive) to allocate, to earmark, to dedicate (specify or set aside for a particular purpose)

Conjugation of przeznaczyć pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przeznaczyć
future tense	1^st	przeznaczę			przeznaczymy
	2^nd	przeznaczysz			przeznaczycie
	3^rd	przeznaczy			przeznaczą
	impersonal	przeznaczy się
past tense	1^st	przeznaczyłem	przeznaczyłam		przeznaczyliśmy	przeznaczyłyśmy
	2^nd	przeznaczyłeś	przeznaczyłaś		przeznaczyliście	przeznaczyłyście
	3^rd	przeznaczył	przeznaczyła	przeznaczyło	przeznaczyli	przeznaczyły
	impersonal	przeznaczono
conditional	1^st	przeznaczyłbym	przeznaczyłabym		przeznaczylibyśmy	przeznaczyłybyśmy
	2^nd	przeznaczyłbyś	przeznaczyłabyś		przeznaczylibyście	przeznaczyłybyście
	3^rd	przeznaczyłby	przeznaczyłaby	przeznaczyłoby	przeznaczyliby	przeznaczyłyby
	impersonal	przeznaczono by
imperative	1^st	niech przeznaczę			przeznaczmy
	2^nd	przeznacz			przeznaczcie
	3^rd	niech przeznaczy			niech przeznaczą
passive adjectival participle		przeznaczony	przeznaczona	przeznaczone	przeznaczeni	przeznaczone
anterior adverbial participle		przeznaczywszy
verbal noun		przeznaczenie