przyciąć

Polish

Etymology

From przy- +‎ ciąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpʂɨ.t͡ɕɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨt͡ɕɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: przy‧ciąć

Verb

przyciąć pf (imperfective przycinać)

  1. (transitive) to trim, to crop, to clip, to dock (make shorter by cutting)

Conjugation
Conjugation of przyciąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przyciąć
future tense 1st przytnę przytniemy
2nd przytniesz przytniecie
3rd przytnie przytną
impersonal przytnie się
past tense 1st przyciąłem przycięłam przycięliśmy przycięłyśmy
2nd przyciąłeś przycięłaś przycięliście przycięłyście
3rd przyciął przycięła przycięło przycięli przycięły
impersonal przycięto
conditional 1st przyciąłbym przycięłabym przycięlibyśmy przycięłybyśmy
2nd przyciąłbyś przycięłabyś przycięlibyście przycięłybyście
3rd przyciąłby przycięłaby przycięłoby przycięliby przycięłyby
impersonal przycięto by
imperative 1st niech przytnę przytnijmy
2nd przytnij przytnijcie
3rd niech przytnie niech przytną
passive adjectival participle przycięty przycięta przycięte przycięci przycięte
anterior adverbial participle przyciąwszy
verbal noun przycięcie

Further reading
  • przyciąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przyciąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.