przydać

Polish

Etymology

From przy- +‎ dać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpʂɨ.dat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨdat͡ɕ
  • Syllabification: przy‧dać

Verb

przydać pf (imperfective przydawać)

  1. (transitive) to impart, to imbue (bestow some quality or property)
  2. (reflexive) to come in handy, to be useful

Conjugation
Conjugation of przydać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przydać
future tense 1st przydam przydamy
2nd przydasz przydacie
3rd przyda przydadzą
impersonal przyda się
past tense 1st przydałem przydałam przydaliśmy przydałyśmy
2nd przydałeś przydałaś przydaliście przydałyście
3rd przydał przydała przydało przydali przydały
impersonal przydano
conditional 1st przydałbym przydałabym przydalibyśmy przydałybyśmy
2nd przydałbyś przydałabyś przydalibyście przydałybyście
3rd przydałby przydałaby przydałoby przydaliby przydałyby
impersonal przydano by
imperative 1st niech przydam przydajmy
2nd przydaj przydajcie
3rd niech przyda niech przydadzą
passive adjectival participle przydany przydana przydane przydani przydane
anterior adverbial participle przydawszy
verbal noun przydanie

Further reading
  • przydać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przydać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.