przykleić

Polish

Etymology

From przy- +‎ kleić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pʂɨˈklɛ.it͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛit͡ɕ
  • Syllabification: przy‧kle‧ić

Verb

przykleić pf (imperfective przyklejać)

  1. (transitive) to glue, to stick (using glue)
  2. (reflexive) to be glued, to adhere
  3. (reflexive) to tag along [+ do (genitive) = with someone]

Conjugation
Conjugation of przykleić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przykleić
future tense 1st przykleję przykleimy
2nd przykleisz przykleicie
3rd przyklei przykleją
impersonal przyklei się
past tense 1st przykleiłem przykleiłam przykleiliśmy przykleiłyśmy
2nd przykleiłeś przykleiłaś przykleiliście przykleiłyście
3rd przykleił przykleiła przykleiło przykleili przykleiły
impersonal przyklejono
conditional 1st przykleiłbym przykleiłabym przykleilibyśmy przykleiłybyśmy
2nd przykleiłbyś przykleiłabyś przykleilibyście przykleiłybyście
3rd przykleiłby przykleiłaby przykleiłoby przykleiliby przykleiłyby
impersonal przyklejono by
imperative 1st niech przykleję przyklejmy
2nd przyklej przyklejcie
3rd niech przyklei niech przykleją
passive adjectival participle przyklejony przyklejona przyklejone przyklejeni przyklejone
anterior adverbial participle przykleiwszy
verbal noun przyklejenie

Further reading
  • przykleić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przykleić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.