przypiec

Polish

Etymology

From przy- +‎ piec.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpʂɨ.pjɛt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨpjɛt͡s
  • Syllabification: przy‧piec

Verb

przypiec pf (imperfective przypiekać)

  1. (transitive) to grill, to broil, to toast (cook by direct heat)
  2. (transitive) to burn, to sunburn
  3. (reflexive) to be grilled, to be toasted
  4. (reflexive) to burn, to get sunburned

Conjugation
Conjugation of przypiec pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przypiec
future tense 1st przypiekę przypieczemy
2nd przypieczesz przypieczecie
3rd przypiecze przypieką
impersonal przypiecze się
past tense 1st przypiekłem przypiekłam przypiekliśmy przypiekłyśmy
2nd przypiekłeś przypiekłaś przypiekliście przypiekłyście
3rd przypiekł przypiekła przypiekło przypiekli przypiekły
impersonal przypieczono
conditional 1st przypiekłbym przypiekłabym przypieklibyśmy przypiekłybyśmy
2nd przypiekłbyś przypiekłabyś przypieklibyście przypiekłybyście
3rd przypiekłby przypiekłaby przypiekłoby przypiekliby przypiekłyby
impersonal przypieczono by
imperative 1st niech przypiekę przypieczmy
2nd przypiecz przypieczcie
3rd niech przypiecze niech przypieką
passive adjectival participle przypieczony przypieczona przypieczone przypieczeni przypieczone
anterior adverbial participle przypiekłszy
verbal noun przypieczenie

Further reading
  • przypiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przypiec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.