przysłać

Polish

Etymology

From przy- +‎ słać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpʂɨ.swat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨswat͡ɕ
  • Syllabification: przy‧słać

Verb

przysłać pf (imperfective przysyłać)

  1. (transitive) to send in, to deliver
  2. (transitive) to send (direct somebody somewhere for some specific purpose)

Conjugation
Conjugation of przysłać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przysłać
future tense 1st przyślę przyślemy
2nd przyślesz przyślecie
3rd przyśle przyślą
impersonal przyśle się
past tense 1st przysłałem przysłałam przysłaliśmy przysłałyśmy
2nd przysłałeś przysłałaś przysłaliście przysłałyście
3rd przysłał przysłała przysłało przysłali przysłały
impersonal przysłano
conditional 1st przysłałbym przysłałabym przysłalibyśmy przysłałybyśmy
2nd przysłałbyś przysłałabyś przysłalibyście przysłałybyście
3rd przysłałby przysłałaby przysłałoby przysłaliby przysłałyby
impersonal przysłano by
imperative 1st niech przyślę przyślijmy
2nd przyślij przyślijcie
3rd niech przyśle niech przyślą
passive adjectival participle przysłany przysłana przysłane przysłani przysłane
anterior adverbial participle przysławszy
verbal noun przysłanie

Further reading
  • przysłać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przysłać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.