przysiąc

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *prisęťi (stem *prisęg-).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpʂɨ.ɕɔnt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨɕɔnt͡s
  • Syllabification: przy‧siąc

Verb

przysiąc pf (imperfective przysięgać)

  1. (transitive, intransitive) to swear (to take an oath)

Conjugation
Conjugation of przysiąc pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przysiąc
future tense 1st przysięgnę przysięgniemy
2nd przysięgniesz przysięgniecie
3rd przysięgnie przysięgną
impersonal przysięgnie się
past tense 1st przysiągłem przysięgłam przysięgliśmy przysięgłyśmy
2nd przysiągłeś przysięgłaś przysięgliście przysięgłyście
3rd przysiągł przysięgła przysięgło przysięgli przysięgły
impersonal przysiężono
conditional 1st przysiągłbym przysięgłabym przysięglibyśmy przysięgłybyśmy
2nd przysiągłbyś przysięgłabyś przysięglibyście przysięgłybyście
3rd przysiągłby przysięgłaby przysięgłoby przysięgliby przysięgłyby
impersonal przysiężono by
imperative 1st niech przysięgnę przysięgnijmy
2nd przysięgnij przysięgnijcie
3rd niech przysięgnie niech przysięgną
passive adjectival participle przysiężony przysiężona przysiężone przysiężeni przysiężone
anterior adverbial participle przysiągłszy
verbal noun przysiężenie

Further reading
  • przysiąc in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przysiąc in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.