przytkać

Polish

Etymology

From przy- +‎ tkać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpʂɨ.tkat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨtkat͡ɕ
  • Syllabification: przy‧tkać

Verb

przytkać pf (imperfective przytykać)

  1. (transitive) to plug lightly, to bung lightly
  2. (reflexive) to become slightly clogged

Conjugation
Conjugation of przytkać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przytkać
future tense 1st przytkam przytkamy
2nd przytkasz przytkacie
3rd przytka przytkają
impersonal przytka się
past tense 1st przytkałem przytkałam przytkaliśmy przytkałyśmy
2nd przytkałeś przytkałaś przytkaliście przytkałyście
3rd przytkał przytkała przytkało przytkali przytkały
impersonal przytkano
conditional 1st przytkałbym przytkałabym przytkalibyśmy przytkałybyśmy
2nd przytkałbyś przytkałabyś przytkalibyście przytkałybyście
3rd przytkałby przytkałaby przytkałoby przytkaliby przytkałyby
impersonal przytkano by
imperative 1st niech przytkam przytkajmy
2nd przytkaj przytkajcie
3rd niech przytka niech przytkają
passive adjectival participle przytkany przytkana przytkane przytkani przytkane
anterior adverbial participle przytkawszy
verbal noun przytkanie

Further reading
  • przytkać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przytkać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.