przywiać

Polish

Etymology

From przy- +‎ wiać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpʂɨ.vjat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɨvjat͡ɕ
  • Syllabification: przy‧wiać

Verb

przywiać pf (imperfective przywiewać)

  1. (transitive) to blow towards (cause to appear somewhere by blowing)
  2. (transitive) to cover by blowing (e.g. with snow, sand)

Conjugation
Conjugation of przywiać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przywiać
future tense 1st przywieję przywiejemy
2nd przywiejesz przywiejecie
3rd przywieje przywieją
impersonal przywieje się
past tense 1st przywiałem przywiałam przywialiśmy przywiałyśmy
2nd przywiałeś przywiałaś przywialiście przywiałyście
3rd przywiał przywiała przywiało przywiali przywiały
impersonal przywiano
conditional 1st przywiałbym przywiałabym przywialibyśmy przywiałybyśmy
2nd przywiałbyś przywiałabyś przywialibyście przywiałybyście
3rd przywiałby przywiałaby przywiałoby przywialiby przywiałyby
impersonal przywiano by
imperative 1st niech przywieję przywiejmy
2nd przywiej przywiejcie
3rd niech przywieje niech przywieją
passive adjectival participle przywiany przywiana przywiane przywiani przywiane
anterior adverbial participle przywiawszy
verbal noun przywianie

Further reading
  • przywiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przywiać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.