pultać

Polish

Onomatopoeic.[1] Compare German poltern.

pultać impf

Conjugation of pultać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pultać
present tense	1^st	pultam			pultamy
	2^nd	pultasz			pultacie
	3^rd	pulta			pultają
	impersonal	pulta się
past tense	1^st	pultałem	pultałam		pultaliśmy	pultałyśmy
	2^nd	pultałeś	pultałaś		pultaliście	pultałyście
	3^rd	pultał	pultała	pultało	pultali	pultały
	impersonal	pultano
future tense	1^st	będę pultał, będę pultać	będę pultała, będę pultać		będziemy pultali, będziemy pultać	będziemy pultały, będziemy pultać
	2^nd	będziesz pultał, będziesz pultać	będziesz pultała, będziesz pultać		będziecie pultali, będziecie pultać	będziecie pultały, będziecie pultać
	3^rd	będzie pultał, będzie pultać	będzie pultała, będzie pultać	będzie pultało, będzie pultać	będą pultali, będą pultać	będą pultały, będą pultać
	impersonal	będzie pultać się
conditional	1^st	pultałbym	pultałabym		pultalibyśmy	pultałybyśmy
	2^nd	pultałbyś	pultałabyś		pultalibyście	pultałybyście
	3^rd	pultałby	pultałaby	pultałoby	pultaliby	pultałyby
	impersonal	pultano by
imperative	1^st	niech pultam			pultajmy
	2^nd	pultaj			pultajcie
	3^rd	niech pulta			niech pultają
active adjectival participle		pultający	pultająca	pultające	pultający	pultające
contemporary adverbial participle		pultając
verbal noun		pultanie

Adam Fałowski (2022), “pultać się”, in Słownik etymologiczny polszczyzny potocznej, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, →ISBN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.