qualificatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of quālificō.
Participle
quālificātus (feminine quālificāta, neuter quālificātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | quālificātus | quālificāta | quālificātum | quālificātī | quālificātae | quālificāta | |
| Genitive | quālificātī | quālificātae | quālificātī | quālificātōrum | quālificātārum | quālificātōrum | |
| Dative | quālificātō | quālificātō | quālificātīs | ||||
| Accusative | quālificātum | quālificātam | quālificātum | quālificātōs | quālificātās | quālificāta | |
| Ablative | quālificātō | quālificātā | quālificātō | quālificātīs | |||
| Vocative | quālificāte | quālificāta | quālificātum | quālificātī | quālificātae | quālificāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.