quantulus
Latin
Etymology
Diminutive form of quantus.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈkʷan.tu.lus/, [ˈkʷän̪t̪ʊɫ̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈkwan.tu.lus/, [ˈkwän̪t̪ulus]
Adjective
quantulus (feminine quantula, neuter quantulum); first/second-declension adjective (Diminutive of: quantus)
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | quantulus | quantula | quantulum | quantulī | quantulae | quantula | |
| Genitive | quantulī | quantulae | quantulī | quantulōrum | quantulārum | quantulōrum | |
| Dative | quantulō | quantulō | quantulīs | ||||
| Accusative | quantulum | quantulam | quantulum | quantulōs | quantulās | quantula | |
| Ablative | quantulō | quantulā | quantulō | quantulīs | |||
| Vocative | quantule | quantula | quantulum | quantulī | quantulae | quantula | |
Derived terms
See also
References
- “quantulus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “quantulus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.