quieturus
Latin
    
    Etymology
    
Future active participle of quiēscō.
Inflection
    
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | quiētūrus | quiētūra | quiētūrum | quiētūrī | quiētūrae | quiētūra | |
| Genitive | quiētūrī | quiētūrae | quiētūrī | quiētūrōrum | quiētūrārum | quiētūrōrum | |
| Dative | quiētūrō | quiētūrae | quiētūrō | quiētūrīs | quiētūrīs | quiētūrīs | |
| Accusative | quiētūrum | quiētūram | quiētūrum | quiētūrōs | quiētūrās | quiētūra | |
| Ablative | quiētūrō | quiētūrā | quiētūrō | quiētūrīs | quiētūrīs | quiētūrīs | |
| Vocative | quiētūre | quiētūra | quiētūrum | quiētūrī | quiētūrae | quiētūra | |
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.