raczyć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *račiti. Cognate with Serbo-Croatian рачити се/račiti se (“to please”), Slovene ráčiti (“condescend”), Slovak ráčiť (“condescend, deign”), dialectal Russian рачить (račitʹ, “desire”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈra.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -at͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: ra‧czyć

Verb

raczyć impf

  1. (transitive, often sarcastic) to wish to do something; to be so kind to do something; to deign
    Nie raczył nawet nas powiadomić, że wyjeżdża. ― He wasn't even so kind to inform us that he's leaving.
    Pan raczy żartować! ― Surely you're joking, sir!
  2. (transitive) to provide food or drink; to regale, to treat [+instrumental = to/with what]
    Gospodarz raczył gości najlepszym winem. ― The host provided the best wine to his guests.
  3. (reflexive, archaic, higher register) to treat oneself [+instrumental = to what]
    Synonym: częstować się
  4. (reflexive, figurative) to imbibe [+instrumental = what] (to take in)
    Synonym: wchłaniać

Conjugation
Conjugation of raczyć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive raczyć
present tense 1st raczę raczymy
2nd raczysz raczycie
3rd raczy raczą
impersonal raczy się
past tense 1st raczyłem raczyłam raczyliśmy raczyłyśmy
2nd raczyłeś raczyłaś raczyliście raczyłyście
3rd raczył raczyła raczyło raczyli raczyły
impersonal raczono
future tense 1st będę raczył,
będę raczyć
 będę raczyła,
będę raczyć
 będziemy raczyli,
będziemy raczyć
 będziemy raczyły,
będziemy raczyć
2nd będziesz raczył,
będziesz raczyć
 będziesz raczyła,
będziesz raczyć
 będziecie raczyli,
będziecie raczyć
 będziecie raczyły,
będziecie raczyć
3rd będzie raczył,
będzie raczyć
 będzie raczyła,
będzie raczyć
 będzie raczyło,
będzie raczyć
 będą raczyli,
będą raczyć
 będą raczyły,
będą raczyć
impersonal będzie raczyć się
conditional 1st raczyłbym raczyłabym raczylibyśmy raczyłybyśmy
2nd raczyłbyś raczyłabyś raczylibyście raczyłybyście
3rd raczyłby raczyłaby raczyłoby raczyliby raczyłyby
impersonal raczono by
imperative 1st niech raczę raczmy
2nd racz raczcie
3rd niech raczy niech raczą
active adjectival participle raczący racząca raczące raczący raczące
passive adjectival participle raczony raczona raczone raczeni raczone
contemporary adverbial participle racząc
verbal noun raczenie

Derived terms
verbs
  • uraczać impf
  • uraczyć pf
nouns
verb

Further reading
  • raczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • raczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.