radiatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of radiō.
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | radiātus | radiāta | radiātum | radiātī | radiātae | radiāta | |
| Genitive | radiātī | radiātae | radiātī | radiātōrum | radiātārum | radiātōrum | |
| Dative | radiātō | radiātō | radiātīs | ||||
| Accusative | radiātum | radiātam | radiātum | radiātōs | radiātās | radiāta | |
| Ablative | radiātō | radiātā | radiātō | radiātīs | |||
| Vocative | radiāte | radiāta | radiātum | radiātī | radiātae | radiāta | |
References
- “radiatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “radiatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- radiatus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- radiatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.