raubo
Latin
Etymology
From Frankish *raubōn. Attested in the Lex Salica.[1]
Pronunciation
- (Proto-Italo-Western-Romance) IPA(key): /ˈrau̯bo/
Verb
raubō (present infinitive raubāre, perfect active raubāvī, supine raubātum); first conjugation (Late Latin)
Conjugation
| Conjugation of raubō (first conjugation) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | raubō | raubās | raubat | raubāmus | raubātis | raubant |
| imperfect | raubābam | raubābās | raubābat | raubābāmus | raubābātis | raubābant | |
| future | raubābō | raubābis | raubābit | raubābimus | raubābitis | raubābunt | |
| perfect | raubāvī | raubāvistī | raubāvit | raubāvimus | raubāvistis | raubāvērunt, raubāvēre | |
| pluperfect | raubāveram | raubāverās | raubāverat | raubāverāmus | raubāverātis | raubāverant | |
| future perfect | raubāverō | raubāveris | raubāverit | raubāverimus | raubāveritis | raubāverint | |
| passive | present | raubor | raubāris, raubāre |
raubātur | raubāmur | raubāminī | raubantur |
| imperfect | raubābar | raubābāris, raubābāre |
raubābātur | raubābāmur | raubābāminī | raubābantur | |
| future | raubābor | raubāberis, raubābere |
raubābitur | raubābimur | raubābiminī | raubābuntur | |
| perfect | raubātus + present active indicative of sum | ||||||
| pluperfect | raubātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
| future perfect | raubātus + future active indicative of sum | ||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | raubem | raubēs | raubet | raubēmus | raubētis | raubent |
| imperfect | raubārem | raubārēs | raubāret | raubārēmus | raubārētis | raubārent | |
| perfect | raubāverim | raubāverīs | raubāverit | raubāverīmus | raubāverītis | raubāverint | |
| pluperfect | raubāvissem | raubāvissēs | raubāvisset | raubāvissēmus | raubāvissētis | raubāvissent | |
| passive | present | rauber | raubēris, raubēre |
raubētur | raubēmur | raubēminī | raubentur |
| imperfect | raubārer | raubārēris, raubārēre |
raubārētur | raubārēmur | raubārēminī | raubārentur | |
| perfect | raubātus + present active subjunctive of sum | ||||||
| pluperfect | raubātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | raubā | — | — | raubāte | — |
| future | — | raubātō | raubātō | — | raubātōte | raubantō | |
| passive | present | — | raubāre | — | — | raubāminī | — |
| future | — | raubātor | raubātor | — | — | raubantor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | raubāre | raubāvisse | raubātūrum esse | raubārī | raubātum esse | raubātum īrī | |
| participles | raubāns | — | raubātūrus | — | raubātus | raubandus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
| raubandī | raubandō | raubandum | raubandō | raubātum | raubātū | ||
Descendants
References
- Walther von Wartburg (1928–2002), “raubōn”, in Französisches Etymologisches Wörterbuch (in German), volume 16: Germanismes: G–R, page 677
- Niermeyer, Jan Frederik (1976), “raubare”, in Mediae Latinitatis Lexicon Minus, Leiden, Boston: E. J. Brill, page 885
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.