recidens
Latin
Etymology
Present participle of recidō.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | recidēns | recidēns | recidentēs | recidentia | |
| Genitive | recidentis | recidentis | recidentium | recidentium | |
| Dative | recidentī | recidentī | recidentibus | recidentibus | |
| Accusative | recidentem | recidēns | recidentēs, recidentīs | recidentia | |
| Ablative | recidente, recidentī1 | recidente, recidentī1 | recidentibus | recidentibus | |
| Vocative | recidēns | recidēns | recidentēs | recidentia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.