recogitandus
Latin
Etymology
Future passive participle of recōgitō
Participle
recogitandus m (feminine recogitanda, neuter recogitandum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | recōgitandus | recōgitanda | recōgitandum | recōgitandī | recōgitandae | recōgitanda | |
| Genitive | recōgitandī | recōgitandae | recōgitandī | recōgitandōrum | recōgitandārum | recōgitandōrum | |
| Dative | recōgitandō | recōgitandae | recōgitandō | recōgitandīs | recōgitandīs | recōgitandīs | |
| Accusative | recōgitandum | recōgitandam | recōgitandum | recōgitandōs | recōgitandās | recōgitanda | |
| Ablative | recōgitandō | recōgitandā | recōgitandō | recōgitandīs | recōgitandīs | recōgitandīs | |
| Vocative | recōgitande | recōgitanda | recōgitandum | recōgitandī | recōgitandae | recōgitanda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.