reconstitui
See also: reconstituí
Portuguese
Verb
reconstitui
- inflection of reconstituir:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
Romanian
Etymology
From French reconstituer. By surface analysis, re- + constitui.
Verb
a reconstitui (third-person singular present reconstituie, past participle reconstituit) 4th conj.
- to reconstitute
Conjugation
conjugation of reconstitui (fourth conjugation, no infix)
| infinitive | a reconstitui | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | reconstituind | ||||||
| past participle | reconstituit | ||||||
| number | singular | plural | |||||
| person | 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |
| indicative | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
| present | reconstitui | reconstitui | reconstituie | reconstituim | reconstituiți | reconstituie | |
| imperfect | reconstituiam | reconstituiai | reconstituia | reconstituiam | reconstituiați | reconstituiau | |
| simple perfect | reconstituii | reconstituiși | reconstitui | reconstituirăm | reconstituirăți | reconstituiră | |
| pluperfect | reconstituisem | reconstituiseși | reconstituise | reconstituiserăm | reconstituiserăți | reconstituiseră | |
| subjunctive | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
| present | să reconstitui | să reconstitui | să reconstituie | să reconstituim | să reconstituiți | să reconstituie | |
| imperative | — | tu | — | — | voi | — | |
| affirmative | reconstituie | reconstituiți | |||||
| negative | nu reconstitui | nu reconstituiți | |||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.