recrimina
Italian
Verb
recrimina
- inflection of recriminare:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
Anagrams
Romanian
Etymology
From French récriminer.
Verb
a recrimina (third-person singular present recriminează, past participle recriminat) 1st conj.
- to recriminate
Conjugation
conjugation of recrimina (first conjugation, -ez- infix)
| infinitive | a recrimina | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | recriminând | ||||||
| past participle | recriminat | ||||||
| number | singular | plural | |||||
| person | 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |
| indicative | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
| present | recriminez | recriminezi | recriminează | recriminăm | recriminați | recriminează | |
| imperfect | recriminam | recriminai | recrimina | recriminam | recriminați | recriminau | |
| simple perfect | recriminai | recriminași | recrimină | recriminarăm | recriminarăți | recriminară | |
| pluperfect | recriminasem | recriminaseși | recriminase | recriminaserăm | recriminaserăți | recriminaseră | |
| subjunctive | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
| present | să recriminez | să recriminezi | să recrimineze | să recriminăm | să recriminați | să recrimineze | |
| imperative | — | tu | — | — | voi | — | |
| affirmative | recriminează | recriminați | |||||
| negative | nu recrimina | nu recriminați | |||||
Spanish
Verb
recrimina
- inflection of recriminar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.