rectificandus
Latin
    
    Etymology
    
Future passive participle of rectificō.
Participle
    
rectificandus m (feminine rectificanda, neuter rectificandum); first/second declension
- which is to be rectified, regulated, controlled
Inflection
    
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | rectificandus | rectificanda | rectificandum | rectificandī | rectificandae | rectificanda | |
| Genitive | rectificandī | rectificandae | rectificandī | rectificandōrum | rectificandārum | rectificandōrum | |
| Dative | rectificandō | rectificandae | rectificandō | rectificandīs | rectificandīs | rectificandīs | |
| Accusative | rectificandum | rectificandam | rectificandum | rectificandōs | rectificandās | rectificanda | |
| Ablative | rectificandō | rectificandā | rectificandō | rectificandīs | rectificandīs | rectificandīs | |
| Vocative | rectificande | rectificanda | rectificandum | rectificandī | rectificandae | rectificanda | |
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.