recubans
Latin
    
    Etymology
    
Present participle of recubō
Inflection
    
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | recubāns | recubāns | recubantēs | recubantia | |
| Genitive | recubantis | recubantis | recubantium | recubantium | |
| Dative | recubantī | recubantī | recubantibus | recubantibus | |
| Accusative | recubantem | recubāns | recubantēs, recubantīs | recubantia | |
| Ablative | recubante, recubantī1 | recubante, recubantī1 | recubantibus | recubantibus | |
| Vocative | recubāns | recubāns | recubantēs | recubantia | |
1When used purely as an adjective.
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.