reficiens
Latin
Etymology
Present participle of reficiō.
Participle
reficiēns m, f, n (genitive reficientis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | reficiēns | reficiēns | reficientēs | reficientia | |
| Genitive | reficientis | reficientis | reficientium | reficientium | |
| Dative | reficientī | reficientī | reficientibus | reficientibus | |
| Accusative | reficientem | reficiēns | reficientēs | reficientia | |
| Ablative | reficientī | reficientī | reficientibus | reficientibus | |
| Vocative | reficiēns | reficiēns | reficientēs | reficientia | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.