rekken
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrɛ.kən/
Audio (file) - Hyphenation: rek‧ken
- Rhymes: -ɛkən
- Homophone: Rekken
Etymology 1
From Middle Dutch recken, from Old Dutch *rekken, from Proto-West Germanic *rakkjan, from Proto-Germanic *rakjaną (“to stretch, to straighten”), from Proto-Indo-European *h₃roǵéyeti.
Inflection
| Inflection of rekken (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | rekken | |||
| past singular | rekte | |||
| past participle | gerekt | |||
| infinitive | rekken | |||
| gerund | rekken n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | rek | rekte | ||
| 2nd person sing. (jij) | rekt | rekte | ||
| 2nd person sing. (u) | rekt | rekte | ||
| 2nd person sing. (gij) | rekt | rekte | ||
| 3rd person singular | rekt | rekte | ||
| plural | rekken | rekten | ||
| subjunctive sing.1 | rekke | rekte | ||
| subjunctive plur.1 | rekken | rekten | ||
| imperative sing. | rek | |||
| imperative plur.1 | rekt | |||
| participles | rekkend | gerekt | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.