rememoratus
Latin
    
    Etymology
    
Perfect passive participle of rememoror.
Pronunciation
    
- (Classical) IPA(key): /re.me.moˈraː.tus/, [rɛ.mɛ.mɔˈraː.tʊs]
Participle
    
rememorātus m (feminine rememorāta, neuter rememorātum); first/second declension
- remembered again
- called to mind
Inflection
    
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | rememorātus | rememorāta | rememorātum | rememorātī | rememorātae | rememorāta | |
| Genitive | rememorātī | rememorātae | rememorātī | rememorātōrum | rememorātārum | rememorātōrum | |
| Dative | rememorātō | rememorātae | rememorātō | rememorātīs | rememorātīs | rememorātīs | |
| Accusative | rememorātum | rememorātam | rememorātum | rememorātōs | rememorātās | rememorāta | |
| Ablative | rememorātō | rememorātā | rememorātō | rememorātīs | rememorātīs | rememorātīs | |
| Vocative | rememorāte | rememorāta | rememorātum | rememorātī | rememorātae | rememorāta | |
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.