resuscitatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of resuscitō.
Participle
resuscitātus m (feminine resuscitāta, neuter resuscitātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | resuscitātus | resuscitāta | resuscitātum | resuscitātī | resuscitātae | resuscitāta | |
| Genitive | resuscitātī | resuscitātae | resuscitātī | resuscitātōrum | resuscitātārum | resuscitātōrum | |
| Dative | resuscitātō | resuscitātae | resuscitātō | resuscitātīs | resuscitātīs | resuscitātīs | |
| Accusative | resuscitātum | resuscitātam | resuscitātum | resuscitātōs | resuscitātās | resuscitāta | |
| Ablative | resuscitātō | resuscitātā | resuscitātō | resuscitātīs | resuscitātīs | resuscitātīs | |
| Vocative | resuscitāte | resuscitāta | resuscitātum | resuscitātī | resuscitātae | resuscitāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.