revalideren
Dutch
Etymology
From revalidatie + -eren.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌreː.vaː.liˈdeː.rə(n)/
- Hyphenation: re‧va‧li‧de‧ren
- Rhymes: -eːrən
Inflection
| Inflection of revalideren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | revalideren | |||
| past singular | revalideerde | |||
| past participle | gerevalideerd | |||
| infinitive | revalideren | |||
| gerund | revalideren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | revalideer | revalideerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | revalideert | revalideerde | ||
| 2nd person sing. (u) | revalideert | revalideerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | revalideert | revalideerde | ||
| 3rd person singular | revalideert | revalideerde | ||
| plural | revalideren | revalideerden | ||
| subjunctive sing.1 | revalidere | revalideerde | ||
| subjunctive plur.1 | revalideren | revalideerden | ||
| imperative sing. | revalideer | |||
| imperative plur.1 | revalideert | |||
| participles | revaliderend | gerevalideerd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Related terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.