riattare
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /ri.atˈta.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: ri‧at‧tà‧re
Verb
riattàre (first-person singular present riàtto, first-person singular past historic riattài, past participle riattàto, auxiliary avére)
Conjugation
Conjugation of riattàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | riattàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | riattàndo | |||
| present participle | riattànte | past participle | riattàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | riàtto | riàtti | riàtta | riattiàmo | riattàte | riàttano |
| imperfect | riattàvo | riattàvi | riattàva | riattavàmo | riattavàte | riattàvano |
| past historic | riattài | riattàsti | riattò | riattàmmo | riattàste | riattàrono |
| future | riatterò | riatterài | riatterà | riatterémo | riatteréte | riatterànno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | riatterèi | riatterésti | riatterèbbe, riatterébbe | riatterémmo | riatteréste | riatterèbbero, riatterébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | riàtti | riàtti | riàtti | riattiàmo | riattiàte | riàttino |
| imperfect | riattàssi | riattàssi | riattàsse | riattàssimo | riattàste | riattàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| riàtta | riàtti | riattiàmo | riattàte | riàttino | ||
| negative imperative | non riattàre | non riàtti | non riattiàmo | non riattàte | non riàttino | |
Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.