ridiculus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /riːˈdi.ku.lus/, [riːˈd̪ɪkʊɫ̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /riˈdi.ku.lus/, [riˈd̪iːkulus]
Adjective
rīdiculus (feminine rīdicula, neuter rīdiculum, adverb rīdiculē); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | rīdiculus | rīdicula | rīdiculum | rīdiculī | rīdiculae | rīdicula | |
| Genitive | rīdiculī | rīdiculae | rīdiculī | rīdiculōrum | rīdiculārum | rīdiculōrum | |
| Dative | rīdiculō | rīdiculō | rīdiculīs | ||||
| Accusative | rīdiculum | rīdiculam | rīdiculum | rīdiculōs | rīdiculās | rīdicula | |
| Ablative | rīdiculō | rīdiculā | rīdiculō | rīdiculīs | |||
| Vocative | rīdicule | rīdicula | rīdiculum | rīdiculī | rīdiculae | rīdicula | |
Synonyms
- (laughable): rīdiculārius
Derived terms
- dērīdiculus
- perrīdiculus
- rīdiculārius
- rīdiculē
- rīdiculōsus
- rīdiculum
Related terms
Descendants
References
- “ridiculus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “ridiculus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- ridiculus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to make a joke of a thing: aliquid ad ridiculum convertere
- a wit; a joker: (homo) ridiculus (Plaut. Stich. 1. 3. 21)
- to make a joke of a thing: aliquid ad ridiculum convertere
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.