rincartare
Italian
Verb
rincartàre (first-person singular present rincàrto, first-person singular past historic rincartài, past participle rincartàto, auxiliary avére)
- to rewrap
Conjugation
Conjugation of rincartàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | rincartàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | rincartàndo | |||
| present participle | rincartànte | past participle | rincartàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | rincàrto | rincàrti | rincàrta | rincartiàmo | rincartàte | rincàrtano |
| imperfect | rincartàvo | rincartàvi | rincartàva | rincartavàmo | rincartavàte | rincartàvano |
| past historic | rincartài | rincartàsti | rincartò | rincartàmmo | rincartàste | rincartàrono |
| future | rincarterò | rincarterài | rincarterà | rincarterémo | rincarteréte | rincarterànno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | rincarterèi | rincarterésti | rincarterèbbe, rincarterébbe | rincarterémmo | rincarteréste | rincarterèbbero, rincarterébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | rincàrti | rincàrti | rincàrti | rincartiàmo | rincartiàte | rincàrtino |
| imperfect | rincartàssi | rincartàssi | rincartàsse | rincartàssimo | rincartàste | rincartàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| rincàrta | rincàrti | rincartiàmo | rincartàte | rincàrtino | ||
| negative imperative | non rincartàre | non rincàrti | non rincartiàmo | non rincartàte | non rincàrtino | |
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.