risputare
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /ri.spuˈta.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: ri‧spu‧tà‧re
Verb
risputàre (first-person singular present rispùto, first-person singular past historic risputài, past participle risputàto, auxiliary avére)
- to spit again
Conjugation
Conjugation of risputàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | risputàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | risputàndo | |||
| present participle | risputànte | past participle | risputàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | rispùto | rispùti | rispùta | risputiàmo | risputàte | rispùtano |
| imperfect | risputàvo | risputàvi | risputàva | risputavàmo | risputavàte | risputàvano |
| past historic | risputài | risputàsti | risputò | risputàmmo | risputàste | risputàrono |
| future | risputerò | risputerài | risputerà | risputerémo | risputeréte | risputerànno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | risputerèi | risputerésti | risputerèbbe, risputerébbe | risputerémmo | risputeréste | risputerèbbero, risputerébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | rispùti | rispùti | rispùti | risputiàmo | risputiàte | rispùtino |
| imperfect | risputàssi | risputàssi | risputàsse | risputàssimo | risputàste | risputàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| rispùta | rispùti | risputiàmo | risputàte | rispùtino | ||
| negative imperative | non risputàre | non rispùti | non risputiàmo | non risputàte | non rispùtino | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.