ritualis
Latin
    
    
Pronunciation
    
- (Classical) IPA(key): /riː.tuˈaː.lis/, [riːt̪uˈäːlʲɪs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ri.tuˈa.lis/, [rit̪uˈäːlis]
Adjective
    
rītuālis (neuter rītuāle); third-declension two-termination adjective
Declension
    
Third-declension two-termination adjective.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | rītuālis | rītuāle | rītuālēs | rītuālia | |
| Genitive | rītuālis | rītuālium | |||
| Dative | rītuālī | rītuālibus | |||
| Accusative | rītuālem | rītuāle | rītuālēs rītuālīs | rītuālia | |
| Ablative | rītuālī | rītuālibus | |||
| Vocative | rītuālis | rītuāle | rītuālēs | rītuālia | |
Derived terms
    
References
    
- “ritualis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- libri rituales libri in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.