roie
See also: roie-
Estonian
    
    Etymology
    
From Proto-Finnic [Term?]. Cognate to Votic roittu (“trash”), Ingrian roitto (“trash”) and Livvi roitto (“guts, innard, insides of a dead animal”).
Declension
    
Inflection of roie (ÕS type 6/mõte, id-i gradation)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | roie | roided | 
| accusative | roide | roided | 
| genitive | roide | roiete | 
| partitive | roiet | roideid | 
| illative | roidesse | roietesse roideisse | 
| inessive | roides | roietes roideis | 
| elative | roidest | roietest roideist | 
| allative | roidele | roietele roideile | 
| adessive | roidel | roietel roideil | 
| ablative | roidelt | roietelt roideilt | 
| translative | roideks | roieteks roideiks | 
| terminative | roideni | roieteni | 
| essive | roidena | roietena | 
| abessive | roideta | roieteta | 
| comitative | roidega | roietega | 
Manx
    
    Etymology
    
From Old Irish reithid, from Proto-Celtic *reteti, from Proto-Indo-European *Hreth₂-.
Verb
    
roie (past participle roit)
Derived terms
    
Noun
    
roie m (genitive singular roie, plural roiaghyn)
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.