romanicus
Latin
Etymology
From rōmānus.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /roːˈmaː.ni.kus/, [roːˈmaː.nɪ.kʊs]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /roˈma.ni.kus/, [roˈmaː.ni.kus]
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | rōmānicus | rōmānica | rōmānicum | rōmānicī | rōmānicae | rōmānica | |
| Genitive | rōmānicī | rōmānicae | rōmānicī | rōmānicōrum | rōmānicārum | rōmānicōrum | |
| Dative | rōmānicō | rōmānicae | rōmānicō | rōmānicīs | rōmānicīs | rōmānicīs | |
| Accusative | rōmānicum | rōmānicam | rōmānicum | rōmānicōs | rōmānicās | rōmānica | |
| Ablative | rōmānicō | rōmānicā | rōmānicō | rōmānicīs | rōmānicīs | rōmānicīs | |
| Vocative | rōmānice | rōmānica | rōmānicum | rōmānicī | rōmānicae | rōmānica | |
Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.