rozładować

Polish

Etymology

From roz- +‎ ładować.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔz.waˈdɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: roz‧ła‧do‧wać

Verb

rozładować pf (imperfective rozładowywać)

  1. (transitive) to unload
  2. (transitive, electricity) to discharge
  3. (transitive) to relieve (e.g. tension), to lighten, to defuse
  4. (transitive) to discharge (e.g. a weapon), to fire
  5. (reflexive, electricity) to discharge, to die, to go flat

Conjugation
Conjugation of rozładować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozładować
future tense 1st rozładuję rozładujemy
2nd rozładujesz rozładujecie
3rd rozładuje rozładują
impersonal rozładuje się
past tense 1st rozładowałem rozładowałam rozładowaliśmy rozładowałyśmy
2nd rozładowałeś rozładowałaś rozładowaliście rozładowałyście
3rd rozładował rozładowała rozładowało rozładowali rozładowały
impersonal rozładowano
conditional 1st rozładowałbym rozładowałabym rozładowalibyśmy rozładowałybyśmy
2nd rozładowałbyś rozładowałabyś rozładowalibyście rozładowałybyście
3rd rozładowałby rozładowałaby rozładowałoby rozładowaliby rozładowałyby
impersonal rozładowano by
imperative 1st niech rozładuję rozładujmy
2nd rozładuj rozładujcie
3rd niech rozładuje niech rozładują
passive adjectival participle rozładowany rozładowana rozładowane rozładowani rozładowane
anterior adverbial participle rozładowawszy
verbal noun rozładowanie

Further reading
  • rozładować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozładować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.