rozbójniczy

Polish

Etymology

From rozbójnik +‎ -y.

Pronunciation

IPA^(key): /rɔz.bujˈɲi.t͡ʂɨ/
Hyphenation: roz‧bój‧ni‧czy
Rhymes: -it͡ʂɨ

Adjective

rozbójniczy (not comparable, adverb rozbójniczo)

(relational) robber, highwayman, bandit

Declension

declension of rozbójniczy

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	rozbójniczy		rozbójnicze	rozbójnicza	rozbójniczy	rozbójnicze
genitive	rozbójniczego			rozbójniczej	rozbójniczych
dative	rozbójniczemu			rozbójniczej	rozbójniczym
accusative	rozbójniczego	rozbójniczy	rozbójnicze	rozbójniczą	rozbójniczych	rozbójnicze
instrumental	rozbójniczym			rozbójniczą	rozbójniczymi
locative	rozbójniczym			rozbójniczej	rozbójniczych

Further reading

rozbójniczy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
rozbójniczy in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.