rozbawić

Polish

Etymology

From roz- +‎ bawić.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔzˈba.vit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -avit͡ɕ
  • Syllabification: roz‧ba‧wić

Verb

rozbawić pf (imperfective rozbawiać)

  1. (transitive) to amuse, to tickle, to entertain
  2. (reflexive) to cheer up

Conjugation
Conjugation of rozbawić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozbawić
future tense 1st rozbawię rozbawimy
2nd rozbawisz rozbawicie
3rd rozbawi rozbawią
impersonal rozbawi się
past tense 1st rozbawiłem rozbawiłam rozbawiliśmy rozbawiłyśmy
2nd rozbawiłeś rozbawiłaś rozbawiliście rozbawiłyście
3rd rozbawił rozbawiła rozbawiło rozbawili rozbawiły
impersonal rozbawiono
conditional 1st rozbawiłbym rozbawiłabym rozbawilibyśmy rozbawiłybyśmy
2nd rozbawiłbyś rozbawiłabyś rozbawilibyście rozbawiłybyście
3rd rozbawiłby rozbawiłaby rozbawiłoby rozbawiliby rozbawiłyby
impersonal rozbawiono by
imperative 1st niech rozbawię rozbawmy
2nd rozbaw rozbawcie
3rd niech rozbawi niech rozbawią
passive adjectival participle rozbawiony rozbawiona rozbawione rozbawieni rozbawione
anterior adverbial participle rozbawiwszy
verbal noun rozbawienie

Further reading
  • rozbawić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozbawić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.