rozbudzić

Polish

Etymology

From roz- +‎ budzić.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔzˈbu.d͡ʑit͡ɕ/
  • Rhymes: -ud͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: roz‧bu‧dzić

Verb

rozbudzić pf (imperfective rozbudzać)

  1. (transitive) to arouse, to awaken (e.g. an instinct or emotion)

Conjugation
Conjugation of rozbudzić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozbudzić
future tense 1st rozbudzę rozbudzimy
2nd rozbudzisz rozbudzicie
3rd rozbudzi rozbudzą
impersonal rozbudzi się
past tense 1st rozbudziłem rozbudziłam rozbudziliśmy rozbudziłyśmy
2nd rozbudziłeś rozbudziłaś rozbudziliście rozbudziłyście
3rd rozbudził rozbudziła rozbudziło rozbudzili rozbudziły
impersonal rozbudzono
conditional 1st rozbudziłbym rozbudziłabym rozbudzilibyśmy rozbudziłybyśmy
2nd rozbudziłbyś rozbudziłabyś rozbudzilibyście rozbudziłybyście
3rd rozbudziłby rozbudziłaby rozbudziłoby rozbudziliby rozbudziłyby
impersonal rozbudzono by
imperative 1st niech rozbudzę rozbudźmy
2nd rozbudź rozbudźcie
3rd niech rozbudzi niech rozbudzą
passive adjectival participle rozbudzony rozbudzona rozbudzone rozbudzeni rozbudzone
anterior adverbial participle rozbudziwszy
verbal noun rozbudzenie

Further reading
  • rozbudzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozbudzić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.