rozczepić

Polish

Etymology

From roz- +‎ czepić.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔsˈt͡ʂɛ.pit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛpit͡ɕ
  • Syllabification: roz‧cze‧pić

Verb

rozczepić pf (imperfective rozczepiać)

  1. (transitive) to unhook, to detach
  2. (reflexive) to become unhooked, to become detached

Conjugation
Conjugation of rozczepić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozczepić
future tense 1st rozczepię rozczepimy
2nd rozczepisz rozczepicie
3rd rozczepi rozczepią
impersonal rozczepi się
past tense 1st rozczepiłem rozczepiłam rozczepiliśmy rozczepiłyśmy
2nd rozczepiłeś rozczepiłaś rozczepiliście rozczepiłyście
3rd rozczepił rozczepiła rozczepiło rozczepili rozczepiły
impersonal rozczepiono
conditional 1st rozczepiłbym rozczepiłabym rozczepilibyśmy rozczepiłybyśmy
2nd rozczepiłbyś rozczepiłabyś rozczepilibyście rozczepiłybyście
3rd rozczepiłby rozczepiłaby rozczepiłoby rozczepiliby rozczepiłyby
impersonal rozczepiono by
imperative 1st niech rozczepię rozczepmy
2nd rozczep rozczepcie
3rd niech rozczepi niech rozczepią
passive adjectival participle rozczepiony rozczepiona rozczepione rozczepieni rozczepione
anterior adverbial participle rozczepiwszy
verbal noun rozczepienie

Further reading
  • rozczepić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozczepić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.