rozeprzeć

Polish

Etymology

From roze- +‎ przeć.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔˈzɛ.pʂɛt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛpʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: ro‧ze‧przeć

Verb

rozeprzeć pf (imperfective rozpierać)

  1. (transitive) to press or push something apart (physically, from the inside)
  2. (transitive, impersonal) to feel something very intensely [+accusative = who/what is feeling]
    Rozpiera mnie energia. ― I can feel. the energy all around us!
  3. (reflexive) to sprawl, to sprawl out (to take up a lot of space)

Conjugation
Conjugation of rozeprzeć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozeprzeć
future tense 1st rozeprę rozeprzemy
2nd rozeprzesz rozeprzecie
3rd rozeprze rozeprą
impersonal rozeprze się
past tense 1st rozparłem rozparłam rozparliśmy rozparłyśmy
2nd rozparłeś rozparłaś rozparliście rozparłyście
3rd rozparł rozparła rozparło rozparli rozparły
impersonal rozparto
conditional 1st rozparłbym rozparłabym rozparlibyśmy rozparłybyśmy
2nd rozparłbyś rozparłabyś rozparlibyście rozparłybyście
3rd rozparłby rozparłaby rozparłoby rozparliby rozparłyby
impersonal rozparto by
imperative 1st niech rozeprę rozeprzyjmy
2nd rozeprzyj rozeprzyjcie
3rd niech rozeprze niech rozeprą
passive adjectival participle rozparty rozparta rozparte rozparci rozparte
anterior adverbial participle rozparłszy
verbal noun rozparcie

Further reading
  • rozeprzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozeprzeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.