rozerwać

Polish

Etymology

From roze- +‎ rwać.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔˈzɛ.rvat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛrvat͡ɕ
  • Syllabification: ro‧ze‧rwać

Verb

rozerwać pf (imperfective rozrywać)

  1. (transitive) to tear apart, to rip apart
  2. (transitive) to entertain, to distract
  3. (reflexive) to blow up, to explode

Conjugation
Conjugation of rozerwać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozerwać
future tense 1st rozerwę rozerwiemy
2nd rozerwiesz rozerwiecie
3rd rozerwie rozerwą
impersonal rozerwie się
past tense 1st rozerwałem rozerwałam rozerwaliśmy rozerwałyśmy
2nd rozerwałeś rozerwałaś rozerwaliście rozerwałyście
3rd rozerwał rozerwała rozerwało rozerwali rozerwały
impersonal rozerwano
conditional 1st rozerwałbym rozerwałabym rozerwalibyśmy rozerwałybyśmy
2nd rozerwałbyś rozerwałabyś rozerwalibyście rozerwałybyście
3rd rozerwałby rozerwałaby rozerwałoby rozerwaliby rozerwałyby
impersonal rozerwano by
imperative 1st niech rozerwę rozerwijmy
2nd rozerwij rozerwijcie
3rd niech rozerwie niech rozerwą
passive adjectival participle rozerwany rozerwana rozerwane rozerwani rozerwane
anterior adverbial participle rozerwawszy
verbal noun rozerwanie
noun

Further reading
  • rozerwać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozerwać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.