rozeznać

Polish

Etymology

From roze- +‎ znać.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔˈzɛ.znat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛznat͡ɕ
  • Syllabification: ro‧ze‧znać

Verb

rozeznać pf (imperfective rozeznawać)

  1. (transitive) to distinguish, to tell apart
  2. (reflexive) to descry, to discern

Conjugation
Conjugation of rozeznać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozeznać
future tense 1st rozeznam rozeznamy
2nd rozeznasz rozeznacie
3rd rozezna rozeznają
impersonal rozezna się
past tense 1st rozeznałem rozeznałam rozeznaliśmy rozeznałyśmy
2nd rozeznałeś rozeznałaś rozeznaliście rozeznałyście
3rd rozeznał rozeznała rozeznało rozeznali rozeznały
impersonal rozeznano
conditional 1st rozeznałbym rozeznałabym rozeznalibyśmy rozeznałybyśmy
2nd rozeznałbyś rozeznałabyś rozeznalibyście rozeznałybyście
3rd rozeznałby rozeznałaby rozeznałoby rozeznaliby rozeznałyby
impersonal rozeznano by
imperative 1st niech rozeznam rozeznajmy
2nd rozeznaj rozeznajcie
3rd niech rozezna niech rozeznają
passive adjectival participle rozeznany rozeznana rozeznane rozeznani rozeznane
anterior adverbial participle rozeznawszy
verbal noun rozeznanie

Further reading
  • rozeznać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozeznać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.