rozkojarzony
Polish
Etymology
From rozkojarzyć + -ony.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔs.kɔ.jaˈʐɔ.nɨ/
Audio (file) - Hyphenation: roz‧ko‧ja‧rzo‧ny
- Rhymes: -ɔnɨ
Adjective
rozkojarzony (comparative bardziej rozkojarzony, superlative najbardziej rozkojarzony)
- distracted, absent-minded
- Synonyms: roztargniony, roztrzepany, nieuważny
Declension
declension of rozkojarzony
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | rozkojarzony | rozkojarzone | rozkojarzona | rozkojarzeni | rozkojarzone | ||
| genitive | rozkojarzonego | rozkojarzonej | rozkojarzonych | ||||
| dative | rozkojarzonemu | rozkojarzonym | |||||
| accusative | rozkojarzonego | rozkojarzony | rozkojarzone | rozkojarzoną | rozkojarzonych | rozkojarzone | |
| instrumental | rozkojarzonym | rozkojarzonymi | |||||
| locative | rozkojarzonej | rozkojarzonych | |||||
Further reading
- rozkojarzony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozkojarzony in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.