rozmarzać

Polish

Etymology 1

From rozmarzyć +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔzˈma.ʐat͡ɕ/
  • Rhymes: -aʐat͡ɕ
  • Syllabification: roz‧ma‧rzać

Verb

rozmarzać impf (perfective rozmarzyć)

  1. (transitive) to make someone daydream, to make someone woolgather
  2. (reflexive) to daydream, to woolgather
Conjugation
Conjugation of rozmarzać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozmarzać
present tense 1st rozmarzam rozmarzamy
2nd rozmarzasz rozmarzacie
3rd rozmarza rozmarzają
impersonal rozmarza się
past tense 1st rozmarzałem rozmarzałam rozmarzaliśmy rozmarzałyśmy
2nd rozmarzałeś rozmarzałaś rozmarzaliście rozmarzałyście
3rd rozmarzał rozmarzała rozmarzało rozmarzali rozmarzały
impersonal rozmarzano
future tense 1st będę rozmarzał,
będę rozmarzać
 będę rozmarzała,
będę rozmarzać
 będziemy rozmarzali,
będziemy rozmarzać
 będziemy rozmarzały,
będziemy rozmarzać
2nd będziesz rozmarzał,
będziesz rozmarzać
 będziesz rozmarzała,
będziesz rozmarzać
 będziecie rozmarzali,
będziecie rozmarzać
 będziecie rozmarzały,
będziecie rozmarzać
3rd będzie rozmarzał,
będzie rozmarzać
 będzie rozmarzała,
będzie rozmarzać
 będzie rozmarzało,
będzie rozmarzać
 będą rozmarzali,
będą rozmarzać
 będą rozmarzały,
będą rozmarzać
impersonal będzie rozmarzać się
conditional 1st rozmarzałbym rozmarzałabym rozmarzalibyśmy rozmarzałybyśmy
2nd rozmarzałbyś rozmarzałabyś rozmarzalibyście rozmarzałybyście
3rd rozmarzałby rozmarzałaby rozmarzałoby rozmarzaliby rozmarzałyby
impersonal rozmarzano by
imperative 1st niech rozmarzam rozmarzajmy
2nd rozmarzaj rozmarzajcie
3rd niech rozmarza niech rozmarzają
active adjectival participle rozmarzający rozmarzająca rozmarzające rozmarzający rozmarzające
passive adjectival participle rozmarzany rozmarzana rozmarzane rozmarzani rozmarzane
contemporary adverbial participle rozmarzając
verbal noun rozmarzanie
adjective
noun
  • rozmarzenie

Etymology 2

From roz- +‎ mróz +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔzˈmar.zat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -arzat͡ɕ
  • Syllabification: roz‧mar‧zać

Verb

rozmarzać impf (perfective rozmarznąć)

  1. (intransitive) to melt, to thaw (to dissolve or become fluid)
Conjugation
Conjugation of rozmarzać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozmarzać
present tense 1st rozmarzam rozmarzamy
2nd rozmarzasz rozmarzacie
3rd rozmarza rozmarzają
impersonal rozmarza się
past tense 1st rozmarzałem rozmarzałam rozmarzaliśmy rozmarzałyśmy
2nd rozmarzałeś rozmarzałaś rozmarzaliście rozmarzałyście
3rd rozmarzał rozmarzała rozmarzało rozmarzali rozmarzały
impersonal rozmarzano
future tense 1st będę rozmarzał,
będę rozmarzać
 będę rozmarzała,
będę rozmarzać
 będziemy rozmarzali,
będziemy rozmarzać
 będziemy rozmarzały,
będziemy rozmarzać
2nd będziesz rozmarzał,
będziesz rozmarzać
 będziesz rozmarzała,
będziesz rozmarzać
 będziecie rozmarzali,
będziecie rozmarzać
 będziecie rozmarzały,
będziecie rozmarzać
3rd będzie rozmarzał,
będzie rozmarzać
 będzie rozmarzała,
będzie rozmarzać
 będzie rozmarzało,
będzie rozmarzać
 będą rozmarzali,
będą rozmarzać
 będą rozmarzały,
będą rozmarzać
impersonal będzie rozmarzać się
conditional 1st rozmarzałbym rozmarzałabym rozmarzalibyśmy rozmarzałybyśmy
2nd rozmarzałbyś rozmarzałabyś rozmarzalibyście rozmarzałybyście
3rd rozmarzałby rozmarzałaby rozmarzałoby rozmarzaliby rozmarzałyby
impersonal rozmarzano by
imperative 1st niech rozmarzam rozmarzajmy
2nd rozmarzaj rozmarzajcie
3rd niech rozmarza niech rozmarzają
active adjectival participle rozmarzający rozmarzająca rozmarzające rozmarzający rozmarzające
contemporary adverbial participle rozmarzając
verbal noun rozmarzanie
Derived terms
adjective
  • rozmarzły

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.